Oncowaf

Euthanasie

In het geval dit nodig zou zijn, kan u hier meer informatie vinden die u helpt voorbereiden op wat een euthanasie inhoudt.

Euthanasie komt uit de Griekse woorden 'eu' (goed) en 'thanatos' (dood). Een goede dood dus ... het is geen gemakkelijk onderwerp. Het is natuurlijk een van de moeilijkste beslissingen om te nemen, want wanneer is het genoeg geweest? In de eigen gedachten is het verleidelijk om te gaan relativeren: 'hij kwispelt nog als hij me ziet', 'ze eet toch nog', 'hij wilt niet meer wandelen, maar lijkt nog te genieten van de tuin'.

Het objectief kunnen inschatten van de levenskwaliteit van uw eigen dier is een heel moeilijke taak. Zelf 'kiezen' wanneer men afscheid neemt kan fout of overweldigend aanvoelen. Als algemene regel is het beter om een euthanasie vroeger dan later te laten uitvoeren omdat te lang wachten ook onnodig lijden inhoudt. Beslissen wanneer de tijd rijp is, is een erg persoonlijke beslissing die alleen u en uw omgeving kunnen maken. Echter is het ook belangrijk om rekening te houden met wat uw hond via zijn/haar voorkomen en gedrag vertelt en wat uw dierenarts en vrienden adviseren.

Euthanasie voor een hond kiezen hoeft niet te betekenen dat 'men het opgeeft', maar in tegendeel, dat men ervoor kiest deze hond een laatste behandeling te geven. Een behandeling die diens lijden stopt en hem waardig in vrede kan laten gaan.

Daarom is het belangrijk om op tijd met uw dierenarts en familie hierover te praten.

Wanneer?

Uw dierenarts kan u adviseren welke symptomen te verwachten zijn indien uw hond de strijd tegen zijn kanker aan het verliezen is. U kent natuurlijk uw hond het best en welke de tekenen zijn voor uw hond die aangeven dat hij zich niet goed voelt.

Eventueel kan het u helpen om in samenspraak met uw dierenarts op voorhand te beslissen waar de drempel qua levenskwaliteit voor uw hond mag liggen. Nadien kan u regelmatig (vb om de 2 weken) nagaan of deze bereikt is door verschillende eigenschappen van uw hond te beoordelen.

Natuurlijk verplicht dit tot niets, maar voor vele eigenaars is het iets gemakkelijker om een beslissing te nemen wanneer de evolutie van de hond in kaart is gebracht in plaats van te moeten afgaan op een traag veranderende toestand.

Uiteindelijk zal de beslissing om over te gaan tot euthanasie voor uw huisdier afhangen van wat het beste is voor hem/haar, gebaseerd op realistische verwachtingen wat de prognose betreft, wat medisch behaald kan worden en wat financieel haalbaar is.

Waar en verloop?

Indien het moment gekomen is dat de levenskwaliteit van uw hond niet meer aanvaardbaar is en de beslissing tot euthanasie genomen werd, kan u, samen met uw dierenarts, verdere praktische stappen overlopen.

Euthanasie kan plaatsvinden bij de dierenarts in de praktijk, maar indien u verkiest dat dit gebeurt in de vertrouwde omgeving kan gewoonlijk voor deze reden een huisbezoek plaatsvinden. Indien u andere huisdieren heeft, geeft hen dit ook de kans om afscheid te nemen, te begrijpen wat er gebeurd is en aan hun eigen rouwproces te beginnen.

Misschien zal u een antwoord wensen op de volgende vragen:

hoe zal de euthanasie verlopen? Gebeurt dit in een aparte ruimte en zal het mogelijk zijn om nadien nog bij mijn hond te kunnen blijven en afscheid te nemen?
kan ik anderen meebrengen en zo ja, hoeveel?
hoeveel personeel zal er aanwezig zijn?
kan ik vooraf betalen in plaats van nadien?
is er een andere uitgang dan door de wachtzaal mogelijk?
welke zijn de opties na het overlijden (lokale begraafplaatsen/crematoria)?

Hoe?

Indien uw hond dit toelaat wordt een katheter in een ader aangebracht waarna hij verdoofd wordt. Dit kan mogelijke pijn en spierspanning wegnemen. Nadien wordt een overdosis slaapmiddel toegediend. Deze heeft als doel een erg diepe slaap te veroorzaken, waaruit men niet wakker wordt en zacht wegglijdt. Het centraal zenuwstelsel wordt immers beïnvloed door deze hoge dosis slaapmiddel en geeft het lichaam geen signalen meer om te ademen of het hart te laten slaan.

Wat kan ik verwachten?

De toediening van een verdoving kan bij sommige honden een lichte misselijkheid veroorzaken. Daarom wordt ook aangeraden om de hond 4u voor de euthanasie geen eten meer te geven. Hierdoor kan men grotendeels overgeven tijdens de verdoving voorafgaand aan de euthanasie vermijden.

Tijdens de euthanasie is het mogelijk dat de hond enkele keren diep inademt om vervolgens te stoppen met ademen. Dit is een gevolg van het effect van de hoge dosis slaapmiddel die gegeven wordt en is afhankelijk van hond tot hond.

Nadat de hond overleden is, is het normaal dat het lichaam de overblijvende energie opgebruikt. Het doet dit door allerlei spieren te laten samentrekken totdat er geen energie meer over is. Dit uit zich ondermeer door rillingen over de buik (spieren van de flanken en buik die samentrekken), rillende oren (spiersamentrekkingen van de spieren aan de oren), urineren (de spieren van de blaaswand die samentrekken) en/of ontlasten (spieren van de darmen die samentrekken). Gewoonlijk blijven de ogen open.

Wat nadien?

Men kan ervoor kiezen om het stoffelijk overschot bij de dierenarts te laten. Deze contacteert dan een dienst die de hond komt ophalen om samen met andere dieren te cremeren. Gewoonlijk wordt tot dan het geëuthanaseerde dier gekoeld bewaard.

Een andere optie is dat het stoffelijk overschot wordt opgehaald door een crematorium en dat de overleden hond apart wordt gecremeerd, waarna de assen in een urne worden bewaard. Nadien kunnen deze uitgestrooid worden of meegegeven worden met de eigenaar. Ook bestaan er hondenbegraafplaatsen.

Afhankelijk van de gemeente is het toegelaten om uw hond te begraven in uw eigen tuin. Indien het toegelaten is door uw gemeente, moet ook rekening gehouden worden met volgende voorwaarden:

het dier mag niet gestorven zijn door een besmettelijke ziekte
het dier mag niet meer dan 10 kg wegen
de grond mag niet klei- of leemachtig zijn
de put moet minstens een halve meter diep zijn
u mag het dier niet begraven in een plastic of een andere slecht afbreekbare verpakking
u mag het dier niet begraven op openbaar terrein.

Hoe kan men het rouwende huisdier helpen?

Het overlijden van een huisdier kan zeker ook uw andere huisdieren beïnvloeden. Dit kan zich uiten door veranderingen in slaappatronen (meer dan gewoonlijk of verstoord slapen), veranderingen in eetgewoonten (typisch minder eten), veranderingen in zelfonderhoud, minder interesse in normale activiteiten, niet graag alleen zijn, om onduidelijke redenen beginnen te blaffen of kreunen, verandering in gedrag of temperament, doorheen het huis zoeken naar het overleden dier.

U kan het volgende doen:

De gewoonlijke routine aanhouden: dezelfde wandelingen doen, zelfs indien de eetlust verminderd is toch de maaltijden op dezelfde momenten als gewoonlijk blijven aanbieden. Mocht uw huisdier na enkele dagen nog steeds weigeren om te eten wordt aangeraden om advies van de dierenarts te vragen.
Negeer ongewenst gedrag: hoewel het erg aandoenlijk kan zijn dat uw hond huilt op zoek naar zijn overleden makker en men hem wil troosten is dit niet altijd aangewezen omdat men dan onbedoeld het rouwgedrag kan versterken. Het is aangeraden om uw hond te troosten wanneer hij stilletjes is, neerligt of bij u komt knuffelen.
Positieve activiteiten: wandelen, spelletjes, puzzelen, aandacht en interactie maken dat de weggevallen interactie met het overleden huisdier enigszins gecompenseerd worden.
Indien er meerdere huisdieren aanwezig zijn kan het overlijden van een huisdier voor een verstoring van de sociale structuur zorgen. Het is mogelijk dat er initieel enkele conflicten zijn wanneer ieder opnieuw zijn/haar plaats in de groep bepaalt. Tenzij er een risico op kwetsuren is, is het over het algemeen aangeraden om zich erbuiten te houden en het hen onderling te laten oplossen.
Zich niet afsluiten voor de andere huisdieren: soms kan men uit angst dat men eenzelfde verlies zal ervaren voor de overblijvende huisdieren zich gaan terugtrekken. Huisdieren kunnen echter deze gedragsverandering aanvoelen en zich net meer aanhankelijk gaan gedragen of slecht gedrag vertonen als uiting van hun angst en dubbel verlies (hun vriend en de eigenaar).

Hoe kan men kinderen uitleggen wat er gebeurt?

Rouwgroepen